اسکندری: شرایط کنونی زمین ۳۸۰۰ متری آن کارخانه در شهرک صنعتی ایوانکی رها شده است . به عبارتی ایجاد در این مملکت دلسوز ندارد .
*
همکار شما به این قضیه اشاره کرد که در سه سال اخیر تولید‌کنندگان در گیر سرخوردگی شده‌اند دلیل آن از نظر شما چیست؟
اسکندری: در حالی که تمام کاسبی‌ها خوابیده هست البته برای او‌لین توشه سال قبلی درآمد مالیاتی دولت از نفت جلو زد و آیا این حادثه جز این بود که مالیات‌ها از تولید‌کنندگان دریافت گردیده میباشد . پیدایش این مساله منجر به سرخوردگی می‌گردد .
اقتصاد دستوری نمی‌باشد و نمیشود اقتصاد را دستوری جلو برد .
*
دولت چه طور بایستی به صنعت کفش امداد کند؟
اسکندری: ۸۰ درصد از دستگاه‌های مورد نیاز ما در صنعت کفش به روز هست البته هنوز ۲۰ درصد از ماشین‌آلات این بخش دیرین است، بدین ترتیب در‌صورتی‌که بخواهیم که در این صنعت به روز باشیم، بایستی خودرو الات مسئله نیاز این بخش هم به روز شود .
دولت می بایست در تجهیز ماشین آلات موضوع نیاز صنعت کفش به ایجاد کنندگان کمک نماید و این فعالیت در تمام دنیا انجام می‌شود .
برای تنظیم چرم عالی و با کیفیت ایراد داریم .
این
خلل در تهیه و تنظیم چرم خام میباشد یا این که فرآوری شده؟
اسکندری: مواد نپخته تولید درون خوب است،ولی برای فرآوری آن خلل داریم . در فن‌آوری این مال به خودرو آلات امروزی و مواد اول نیاز میباشد در حالی که در تامین اتومبیل آلات زمینه نیاز ساخت چرم هنوز با مشکل مواجه هستیم .
دولت ترکیه صنعت ساخت چرم را یک صنعت اشتغال‌زا و درآمدزا برآورد کرد به همین دلیل به تولید‌کنندگان چرم در این مرزوبوم ۴۰ درصد وام بلاعوض پرداخت کرد اما با شرط این‌که ۴ سال بعد از آن از آن تولید‌کنندگان خود مبادرت به پیدایش کردن دستگاه‌های خود بکنند .
صنعت زمانی رویش میکند که تولید‌کننده آن حمایت شود . ما نیازی به یاری نداریم صرفا سود وام ها بانکی را اندک نمایند برای ما کافی میباشد .
کفش دست‌دوز ایرانی در بازه انقلاب با کفش دست دوز ایتالیایی برابری می‌کرد، البته به عامل مسائلی مثل مبارزه از بازار روز دنیا عقب افتادیم . در حالی که عقبه تولید کفش ترکیه در پیش‌رو ساخت کفش کشور ایران حرفی برای بیان کردن ندارد .
اصلی ترین اقتدار ما در صنعت کفش، علم کفش است و کفاش‌های ما به این خود باوری رسیده‌اند .